حقایق ساده ولی بزرگ
شماره1:
وقتی بمیری، از یاد ها فراموش میشی،
گرچه حتی در حال ...زنده بودن هم تقریبا همینطوره،
مردم شاید به اعلامیه تو فقط یک ثانیه نگاه کنند اون هم از روی اتفاق،
مردم آنقدر گرفتاری ها و خودخواهی ها دارند که نمی توانند برایت عزاداری کنند
دوستانت اگر خیلی با مرام باشند، ممکنه یک هفته به یادت باشند
و بعد فراموش می کنند. خانواده ات شاید تا یک ماه واقعا به یادت باشند.
وقتی زنده ای دیگران ممکنه محدودت کنند ولی کمتر پیش میاد تا بهت کمک کنند.
نتیجه: به فکر خودت باش و زندگی کن، از تک تک نفس هات، از جسمت از فکرت لذت ببر،
و انتظار نداشته باش کسی جز خود تو بتونه بهت خدمت کنه و آزادی رو برات مهیا کنه.
شماره2:
وقتی دستت میشکنه و یا مریض میشی، قطع نخاع و یا نابینا میشی .....
کسی نمیتونه و نمی خواد که درد تو رو بکشه، این تویی که درد جسمت را میکشی،
با محرومیت ها و زجر ها شب و روز را طی می کنی،
حالا چطوریه که خانواده و یا دیگران می خواهند مالکیت تن ترا بدست گیرند و تو را از لذایذ جسمانی
و جنسی محروم کنند؟
کسانی که دردهای ترا نمی کشند چرا از لذایذ و نیازها ترا محروم می کنند؟ آیا این یک دیوانگی محض نیست؟
نتیجه: از بدن خودت مراقبت کن و نیازهای خودت را برطرف کن و اجازه نده هیچ کس مالک تو باشد.
شماره3:
اینقدر خودت رو جنس دومی نکن!
نزار همیشه پسرا بهت پیشنهاد دوستی بدهند
نزار همیشه اونها پیشنهاد ازدواج بدهند
نزار همیشه اونها نگاه جنسی داشته باشن
وقتی تو یک مهمونی و یا جمعی هستی
از اینکه هی خودت رو جمع و جور کنی و خودت و جنسیت خودت رو شرم آور بدونی، پرهیز کن.
اگر میگن مردا تحریک میشن، عیب نداره ، بزار تحریک بشن، اگر قرار بر این حرف ها باشه
تمام تبلیغات و غذا ها و لباس ها و هر چیزی که مردم رو تحریک میکنه هم باید ممنوع بشه.
وقتی میری تو خیابون، ساندویچی و کبابی با بوی غذا می خواد تو رو تحریک کنه،
دستفروش می خواد با جلب توجه تو رو تحریک به خرید کنه،
دکور مغازه ها، پاساژها، پزشکان، و ...... همه می خوان تحریک کنند،
اصلا تحریک جز جدایی ناپذیر طبیعت هست، زندگی یعنی تحریک، یعنی میل
جمعه 23 دی 1390 - 4:08:36 PM